طلاق به چه روش صورت می گیرد؟

طلاق امری ناپسند و مذموم است اما گاهی زوجین نمی توانند باهم در زمینه های مختلف زندگی به توافق برسند و اختلاف های شدیدی را دارند پس در نتیجه تصمیم به جدایی می گیرند.

گاهی زوجین تمام راه های ممکن را امتحان کرده اند اما واقعا دیگر راهی به جز جدایی برای آنها نمانده است. مطابق قانون مدنی ایران مردان با رعایت قانون می توانند از همسر خود جدا شوند ویا بالعکس زن تقاضای طلاق نماید.

 

جدایی از طرف زوج

در گذشته طبق قانون 1133 مرد می توانست هر زمان که می خواهد و اراده کند همسر خود را طلاق دهد اما این قانون در سال 1381 اصلاح شدو مردان در قانون جدید باید بنا به دلایل که قانون آنها را قبول دارد و رعایت آنها زن را طلاق دهند.

 

جدایی از طرف زوجه

همانطور که مرد حق دارد که زن خود را طبق شرایطی طلاق دهد زن هم می تواند در مواردی تقاضای طلاق کند از جمله مواردی که زن می تواند درخواست جدایی دهد عبارتند از: خودداری یا عجز شوهر از پرداخت نفقه ، غیبت مرد بیش از چهار سال ، عسر و حرج زوجه و وکالت زن در جدایی

 

طلاق توافقی

زن و مرد می توانند با شرایط خاصی درباره جدایی توافق کرده و تقاضای جدایی توافقی کنند که لازمه آن ، تعیین تکلیف راجع به موضوعاتی همچون حضانت فرزندان بعد از جدایی ، زمان و مکان ملاقات با فرزند ، نفقه زن ، اجرت المثل و مهریه می باشد .

 

قانون های که در طلاق در ایران وجود دارد؟

قوانین جدایی برای مرد

قانون جدایی را از حقوق مرد قرار داده است به این صورت که شوهر می تواند هر زمان که بخواهد و با شرایطی که در قانون آمده زوجه را طلاق دهد. اگر رودبایستی را کنار بگذاریم واقعیت این است که جدایی از طرف مرد نیاز به دلیل موجه هم ندارد و اگر مرد مصر به جدایی باشد و زوجه (همسرش) مخالف باشد دادگاه می بایستی رای طلاق را صادر کند. فقط ثبت جدایی موکول به پرداخت حقوق مالی زوجه است. در پرونده طلاق مرد مسایلی چون اجرت المثل، نصف اموال، مهریه و … بسیار حائز اهمیت است.

ماد ه ۱۱۳۳ قانون مدنی مقرر کرده است: مرد می تواند با رعایت شرایط مقرر در این قانون با مراجعه به دادگاه تقاضای جدایی همسرش را بنماید.

مطابق ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده، قاضی دادگاه بایستی در هنگام صدور حکم طلاق تکلیف حقوق مالی و غیر مالی ناشی از زوجیت را مشخص کند.

 

قوانین طلاق برای زن

قانون جدایی را برای زن با توجه به اینکه آنرا حق مرد می داند، دشوار کرده است .در صورت راضی نبودن شوهر به طلاق، زوجه بایستی دلیل محکمه پسند و موجه برای طلاق ارائه کند. حتما شرط های مندرج در سند ازدواج را مطالعه کرده اید.

یا زوجه باید متوسل به یکی از آنها شود و آنرا در یک پروسه طلاق طولانی اثبات نماید و یا اینکه به دادگاه ثابت کند در عسر و حرج است. یعنی زندگی مشترک برای او به گونه ای شده است که غیر قابل تحمل است.

 

قانون طلاق توافقی

طلاق توافقی بر مبنای رضایت زوجین بر طلاق است. وقتی زن و شوهر هر دو راضی به جدایی و طلاق باشند و در مورد مسایل مرتبط با زوجیت مثل مهریه، نفقه، اجرت المثل، جهیزیه و حضانت فرزندان توافق داشته باشند دادخواست طلاق توافقی توسط خود زوجین یا وکیل آنها ثبت دفاتر خدمات الکترونیک قضایی می شود.

 

هرگونه توافقی که زن و شوهر در خصوص مسایل مذکور خصوصا مهریه و حضانت داشته باشند در رای دادگاه نوشته خواهد شد.

رویه جدایی توافقی در شهر های مختلف ایران متفاوت است آنچه مشترک است اینکه بر طبق قانون حمایت از خانواده، مشاوره برای طلاق توافقی اجباری است. اما کیفیت مشاوره و مدت زمان و محل برگزاری در شهر های ایران متفاوت است.

در حال حاضر قوه قضاییه در صدد است که زوجین متقاضی طلاق توافقی را قبل از ثبت طلاق به مراکز مشاوره ای که معرفی خواهد کرد، ارجاع بدهد و بعد از طی مراحل و عدم سازش آنها، دادخواست طلاق توافقی ثبت گردد که تا این لحظه هنوز اجرایی نشده است و طلاق توافقی در تهران به رویه سابق و در کمتر از یک هفته معمولا انجام می شود.

 

قانون جدایی با حق طلاق(وکالت طلاق)

حق جدایی مرد قابل واگذاری به دیگری نیست و فقط زوج(شوهر) می تواند برای اعمال حق جدایی به دیگری وکالت بدهد پس آنچه به زوجه از جانب زوج داده می شود وکالت زن در طلاق از جانب شوهر است.

جدایی با وکالت چه اینکه به صورت شروط ضمن عقد مندرج در سند ازدواج باشد و چه اینکه بعد از عقد در دفتر اسناد رسمی از سوی زوج اعطا شده باشد یا در سفارت ایران در خارج از کشور تنظیم شده باشد، از طریق جدایی توافقی اعمال می شود به این صورت که وکیل وکالت طلاق (وکالت در طلاق) بایستی برای زوج وکیل دادگستری انتخاب نماید و وکیل منتخب همراه زوجه یا وکیل او دادخواست طلاق توافقی ثبت کنند.

 

قانون فسخ نکاح

 

مواد ۱۱۰۱، ۱۱۲۰تا ۱۱۲۸ و ۱۱۳۱ قانون مدنی اختصاص به فسخ نکاح دارد که برای داشتن اطلاعات کامل تر می توانید به آنها مراجعه نمایید. اما اجمالا اینکه یکسری عیوب که در قانون ذکر شده است اگر یکی از زوجین در هنگام عقد داشته باشند که طرف مقابل از آنها بی اطلاع بوده باشد پس از اطلاع به قید فوریت عرفی می تواند عقد نکاح را با دادن دادخواست فسخ نکاح، منحل نماید.

 

البته اگر مردی بعد از عقد هم دچار جنون یا عنن(ناتوانی در نعوذ) شود زن می تواند عقد نکاح را فسخ نماید.

نکته: علاوه بر عیوب مذکور در قانون اگر یکی از طرفین وصف خاصی را برای طرف مقابل صریح یا ضمنی شرط کرده باشد و بعد از عقد معلوم شود که فاقد وصف بوده، شرط کننده می تواند عقد نکاح را فسخ کند.

 

همینطور است اگر شرط در عقدنامه ذکر نشده باشد ولی از بنا مقصود طرفین این شرط استنباط شود. به عنوان مثال چندی قبل مردی دادخواست فسخ نکاح داده بود که زوجه به دلیل کوچک بودن غیر متعارف طول واژن امکان دخول مناسب وجود ندارد و…، پس از کش و قوس فراوان در دادگاه بدوی و تجدید نظر استان، در نهایت دیوان عالی کشور فسخ نکاح را به دلیل شرط بنایی می پذیرد به این استدلال که اگر چه در عقدنامه صریحا ذکر نشده است و از عیوب مصرح در قانون هم نیست، ولی داشتن رابطه زناشویی متعارف حق طرفین است و زوج نمی دانسته که زوجه به دلیل کوچک بودن مادرزادی طول واژن امکان عنل زناشویی مطلوب و متعارف را ندارد و نکاح فسخ می شود.

 

مقالات دیگر:

3 راه برای طلاق گرفتن سریع + مراحل و مدارک

آیازن میتواند 1000 سکه عند الاستطاعه را به عنوان مهریه مطالبه کند؟