آیا زن میتواند ادعای جهیزیه در طلاق را داشته باشد؟ در قانون مدنی ایران اشاره ای به جهیزیه نشده است بدین دلیل که زن تکلیف قانونی و شرعی برای آوردن جهیزیه به منزل شوهر ندارد و تهیه وسایل لازم برای زندگی مشترک بر عهده شوهر است.
اما به لحاظ این که آوردن جهیزیه به منزل مشترک در کشورمان امری شایع است و اختلافات ناشی از آن و همچنین اثاثیه منزل بسیار مبتلا به و یکی از دعاوی مهم در دادگاه خانواده محسوب می شود ناگزیر می باید به تحلیل حقوقی آن پرداخت.
جهیزیه چیست؟
جهیزیه یا جهاز به دارایی و مالی گفته میشود که در برخی از فرهنگ‌های جهان، عروس در هنگام ازدواج به خانه مشترک می‌برد.
در حالت کلی جهیزیه میتواند شامل پول، جنس یا مِلک باشد؛ اما در برخی از جوامع، جهیزیه بیشتر شامل اسباب و لوازم خانه‌است.
جهیزیه از نظر عرف
جهیزیه از پدیده‌هایی است که در مناطق و قومیت‌های مختلف کشورمان طبق آداب و فرهنگ خاص آن منطقه تعیین میشود و بین طرف‌های ازدواج بر سر آن توافق میشود. البته در بسیاری از نقاط کشورمان به خصوص در شهر‌های بزرگ جهیزیه بر عهده خانواده عروس است و طی توافقی دوجانبه فقط چند وسیله بزرگ مانند یخچال، ماشین لباس شویی و سرویس چوب توسط داماد تهیه میشود. اما بعضی قومیت‌ها هم عرف خاص خودشان را دارند.
به عنوان مثال بنا بر رسم قوم بختیاری، عروس در طول دوره نامزدی خودش شروع به بافتن قالی می‌کند و تمام تلاشش را به خرج می‌دهد، چون این قالی نشان دهنده ذوق و سلیقه اوست. عروس بختیاری از خانه پدر با خود مقداری وسایل زنانه و لوازم زندگی می‌برد و از پدر خود یک راس قاطر یا مادیان می‌گیرد و برخی ماده گاوی نیز به دخترشان می‌دهند. از لوازمی که عروس همراه خود می‌برد یک عدد بادیه مسی است برای استحمام.
طبق رسوم مردم عرب ساکن خوزستان در صورتی که ازدواج فامیلی باشد، مبلغ مهریه، مخارج عروسی و تهیه جهیزیه بسیار کمتر از ازدواج با دختر غریبه است. مبلغی نیز خانواده پسر به عنوان حق زن به خانواده دختر می‌دهند تا با آن وسایل و جهیزیه خریداری شود.
در بین قوم آذری، جهیزیه را عروس تهیه می‌کند و به خانه داماد می‌آورد. بعد از تهیه جهیزیه و یک یا دو هفته مانده به عروسی مراسم جهازبران انجام میشود. هنوز در بین اقوام آذری مرسوم است که همه فامیل در تهیه وسایل داخل یخچال مانند ترشی و سبزیجات مشارکت کنند. همچنین بعد از چیده شدن وسایل به تهیه «سیاهه جهیزیه» نیز اقدام می‌کنند. این فهرست به این علت تهیه میشود که اگر خدای نکرده عروس و داماد تصمیم به جدایی گرفتند عروس بتواند جهیزیه‌اش را پس بگیرد.
در برخی از شهر‌های کشورمان هم مانند شهر‌های استان خراسان شمالی جهیزیه بر عهده مرد است و او لوازم را تهیه می‌کند.
جهیزیه از نگاه شرع
جهیزیه که همان لوازم خانگی است از اجزای نفقه محسوب میشود و از نظر شرع اصولا بر عهده مرد است. به گزارش ایسنا به طور کلی در شرع اسلام شوهر دو تکلیف مالی نسبت به زن دارد؛ یکی مهریه است که مقدار آن در حین عقد یا توافق زوجین تعیین میشود و دیگری نفقه است که برخلاف مهریه، فقط یک حق و دین مالی است که زن میتواند آن را مطالبه کند.
نفقه یک حکم تکلیفی است که حتی اگر زن استطاعت مالی داشته باشد از گردن مرد ساقط نمی‌شود. بنابراین، از نظر فقهی تردیدی وجود ندارد که تأمین کلیه وسایل زندگی بر عهده شوهر است و از ابتدای تشکیل خانواده شوهر باید وسایل مورد نیاز زندگی را تأمین کند، در ضمن اگر شوهر هم توانایی خرید و تأمین وسایل مورد نیاز زندگی را ندارد همسرش باید به حداقل امکانات شوهر قناعت کند.
استرداد جهیزیه در طلاق با سیاهه
لیست اقلام جهیزیه یا همان سیاهه از دیر باز در کشورمان رایج بوده است .بهتر است اگر تمایل به داشتن سیاهه دارید فهرستی کامل از جهیزیه با جزئیات آن تهیه کنید و پس از استقرار در خانه شوهر از وی امضاء اخذ کنید که این اقلام به منزل وی آورده شده است.
همانطور که گفته شد جزئیات اقلام خصوصا وسایل گران را بنویسید مثلا اگر یخچال است از چه کارخانه است و چه مشخصاتی دارد یا اگر فرش است ماشینی یا دست بافت است و اگر دست بافت است با چه مشخصاتی، لزومی به امضاء شاهد ذیل سیاهه (فهرست جهیزیه) نیست اگر چه بودن امضاء شهودی امین خالی از فایده نیست.
استرداد جهیزیه یا بردن جهیزیه آسان است و معمولا مشکلی در این خصوص وجود ندارد. زن می تواند از طریق دادگاه خانواده یا شورای حل اختلاف استرداد جهیزیه به استناد سیاهه دادخواست تقدیم کند.
نکته حائز اهمیت این است که در نقاط مختلف ایران رسم بر این است که بعضی از اقلام جهیزیه توسط شوهر خریداری می شود و در عمل در فهرست جهیزیه نوشته می شود. اما در هنگام استرداد جهیزیه اگر شوهر بتواند ثابت کند که این چند وسیله منزل را او خریداری کرده است. زن دیگر نمی تواند آن ها را جزء لیست جهیزیه مسترد نماید به عبارت دیگر شوهر آن وسایل را به عنوان کمک به جهیزیه خریداری کرده است که در زندگی مشترک استفاده شود نه این که زن آن ها استرداد نماید و او دوباره مجبور باشد همان ها را خریداری کند؟!
نکته دوم که دارای اهمیت است این که در بعضی سیاهه ها مشاهده شده است طلاهای عروس (زوجه) را با قید گرم به عنوان بخشی از جهیزیه گنجانده اند. همانطور که می دانید و در تعریف جهیزیه نیز گفته شد جهیزیه اموال و وسایلی است که در زندگی مشترک استفاده می شود و لذا طلاهای زوجه متعلق به او و در تصرف اوست و مرد استفاده ای از آن ها ندارد و عرفا جزء جهیزیه محسوب نمی گردد.
در مواردی دیده شده است که زن به استناد لیست سیاهه جهیزیه که مرد امضاء کرده است و در آن طلا ذکر شده است دادخواست استرداد طلاها را تقدیم دادگاه کرده است. باید توجه داشت که در فرض هم زوجه طلاها را با خود به منزل شوهر آورده باشد در تصرف خود او بوده است زیرا در مجالس، مهمانی های روزمره استفاده می کرده است مگر این که مدعی باشد در طول زندگی زوج آن ها را برداشته است که از مقوله استرداد جهیزیه خارج است و به فراخور حال زن می تواند با اثبات آن شکایت کیفری یا حقوقی کند.
آیا می توان جهزیه را بدون اذن شوهر برد؟
زن مالک جهیزیه است و با توجه به این که وظیفه قانونی برای آوردن یا نگه داشتن جهیزیه ندارد می تواند هر موقع که بخواهد آن را مسترد نماید و نیازی به اجازه شوهر نیست فقط توجه داشته باشید اگر تمایل به این کار داشتید، فقط آنچه در لیست جهیزیه شماست و آن را خریداری کرده اید، بدون اجازه شوهر از خانه خارج کنید.
مقالات دیگر:
آیا درخواست طلاق از طرف زن و گرفتن مهریه امکان پذیر است؟